1) ทฤษฎีการเรียนรู้กลุ่มพฤติกรรมนิยม (Behaviorism)
1. กมลรัตน์ หล้าสุวงษ์ (2523:23) กล่าวว่า พฤติกรรมทุกอย่างจะต้องมีสาเหตุ สาเหตุนั้นมาจากวัตถุหรืออินทรีย์ ซึ่งเรียกว่าสิ่งเร้า (Stimulus) เมื่อมากระตุ้นอินทรีย์จะมีพฤติกรรมแสดงออกมาเรียกว่าการตอบสนอง (Response) หรือกล่าวอย่างง่ายๆก็คือพฤติกรรมจะเกิดขึ้นเมื่อมีสิ่งเร้าอินทรีย์นั้นเอง
2. เมธาวี เวียงเกตุ (2539:134) กล่าวว่า การเรียนรู้เป็นการแก้ปัญหาเพราะเมื่อผู้เรียนเจอปัญหา เขามีกิริยาตอบสนองแบบเดาสุ่ม เป็นการลองผิดลองถูก นั่นคือ ผู้เรียนจะลองทำหลายๆวิธีจนกระทั่งประสบผลสำเร็จในที่สุด โดยผู้เรียนสามารถเชื่อมโยงสิ่งเร้าหรือปัญหาด้วยการตอบสนองที่เหมาะสมได้
3. สุรางค์ โค้วตระกูล (2541:155) กล่าวว่า โดยธรรมชาติแล้วมนุษย์เราแสวงหาสถานภาพสมดุลอยู่เสมอ หรือมีความโน้มเอียงที่รักษาความคงตัวภายใน เป็นต้นว่า เวลาหิวน้ำตาลในเลือดลดลงทำให้มนุษย์เราแสวงหาอาหารรับประทาน ความหิวเป็นแรงขับให้เกิดพฤติกรรมทฤษฎีนี้ ฮัล ให้ชื่อว่า “ทฤษฎีลดแรงขับ” (Drive Reduction Theory) มีดังต่อไปนี้ สิ่งเร้าก่อนเกิดพฤติกรรม ความต้องการ แรงขับ การตอบสนองหรือพฤติกรรม การลดความต้องการ
สรุป ทฤษฎีการเรียนรู้กลุ่มพฤติกรรมนิยม เป็นการเรียนรู้ที่เกิดจากการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งเร้ากับการตอบสนองที่แสดงออกมาเป็นพฤติกรรมซึ่งจะมีหลายรูปแบบ โดยพฤติกรรมของมนุษย์และสัตว์จะมีการเปลี่ยนแปลงตามสภาพแวดล้อมหรือสิ่งเร้าที่เปลี่ยนแปลงไป
ที่มา:
กมลรัตน์ หล้าสุวงษ์.(2523).จิตวิทยาการศึกษา.
เมธาวี เวียงเกตุ.(2539).จิตวิทยาทั่วไป.
สุรางค์ โค้วตระกูล.(2541).จิตวิทยาการศึกษา.กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น